Het verhaal van Marjoleine.

”Al ruim 11 jaar gebruik ik dezelfde patronen om maar niet te voelen. Dit ging mij goed af totdat ik in 3 jaar 2 kinderen kreeg, 2 keer verhuisd ben, er op mijn werk (de zorg) zich een incident voor deed en ik mantelzorger ben geworden.

Er kwam te veel op mijn bordje en ik kon negens meer mijn rust vinden.
Bezig blijven om maar niet te voelen. Zelfs iets positiefs werd iets negatiefs.

Totdat mijn zusje, Sarah adviseerde.
Mijn zusje gaat al een poosje naar sarah en heeft hier veel baat bij.
Ik heb haar ongelooflijk zien groeien. Dus heb ik het besluit genomen om haar advies op te volgen. Wat ik wel spannend vond want paarden waren toen niet zo mijn ding.

De eerste ontmoeting met Sarah voelde heel vertrouwd.
Ik kreeg een bekertje warme thee aangeboden en het leek allemaal vanzelf te gaan. Al snel voelde de paarden mede door Sarah ook vertrouwd.

En doe ik nu niets lievers meer dan tussen de paarden staan.

Ze geven zo letterlijk aan waar het “zeer” zit en wat er op dat moment besproken moet worden zodat ik mijzelf weer wat lichter voel.
Wat ik ook fijn vind is dat ik gewoon kan spuien bij Sarah. Wat ze daarna dan daarna weer kan relativeren en er een andere kijk op geeft.

Ondertussen ben ik nu aan mijn 2e programma begonnen.
Elke sessie leer ik zo veel van Sarah en de paarden.

Waar draait het leven nu echt om, grenzen aangeven, mediteren, naar je intuïtie luisteren, nieuwe patronen aanleren, wat wil je nu echt, wat geeft mij energie en waar word ik vrolijk van.

Ik ben er nog niet, maar door Sarah al weer aardig op weg. Ik ben enorm dankbaar dat ze op mijn pad is gekomen en mij als geen ander begrijpt.”

– Marjoleine.

 
Volgende
Volgende

Het verhaal van Lisa.